用车网友献招:治理深圳拥堵问题看我出的大招
Электрамагн?тнае выпраменьванне | |
---|---|
![]() | |
![]() | |
Першаадкрывальн?к | Генрых Герц[1] |
Дата адкрыцця (вынаходства) | 13 л?стапада 1886[1] |
Аб’яднанне | сп?с у квал?ф?катарах[d] |
![]() |
Электрамагн??тныя хва?л? (ц? электрамагн??тнае выпраме?ньванне) — узбурэнн? (ваганн?) электрамагн?тнага поля, як?я распа?сюджваюцца ? прасторы з канечнай скорасцю (гл. фазавая скорасць).
?снаванне электрамагн?тных хваль прадказа? М. Фарадэй у 1832, Дж. К. Максвел у 1865 тэарэтычна даказа?, што электрамагн?тныя ваганн? распа?сюджваюцца ? вакууме са скорасцю святла, а Г. Герц у 1888 эксперыментальна пацвердз?? ?х ?снаванне.
Электрамагн?тныя хвал?, акрамя некаторых спецыяльных выпадка?, — папярочныя хвал? : у кожным пункце поля электрамагн?тнай хвал? вектары напружанасц? электрычнага поля ? магн?тнай ?ндукцы? узаемаперпендыкулярныя, ? плоскасц? ?х вагання? перпендыкулярныя да напрамку скорасц? ?х распа?сюджвання.
Скорасць распа?сюджання электрамагн?тных хваль (скорасць святла) залежыць ад асяроддзя. У вакууме яна складае 299 792 458 м/с.
Заканамернасц? ?зн?кнення ? распа?сюджвання электрамагн?тных хваль ап?сваюцца ?ра?ненням? Максвела.
Найважнейшай характарыстыкай электрамагн?тнага выпрамянення з’я?ляецца яго частата. У залежнасц? ад частаты вагання? (або да?жын? хвал? ? вакууме) адрозн?ваюць: аптычнае выпрамяненне, гама-выпрамяненне, радыёхвал? ? ?нш. (гл. шкала электрамагн?тных хваль).
Перанос энерг?? электрамагн?тнай хвал? характарызуецца вектарам Пойнтынга .
На мяжы падзелу двух асяроддзя? адбываецца адб?ццё ? пераламленне электрамагн?тных хваль, а пры ?х распа?сюджванн? ? асяроддз? магчымы з’явы дысперс??, дыфракцы?, ?нтэрферэнцы?, а таксама паглынання ? рассеяння хваль.
Шкала электрамагн?тных хваль
[прав?ць | прав?ць зыходн?к]Назва дыяпазона | Да?жыня хвал?, λ | Частата, ν | Крын?цы | |
---|---|---|---|---|
Радыёхвал? | Звышдо?г?я | больш за 10 км | менш за 30 кГц | Атмасферныя ? магн?тасферныя з’явы. Радыёсувязь. |
До?г?я | 10 км — 1 км | 30 кГц — 300 кГц | ||
Сярэдн?я | 1 км — 100 м | 300 кГц — 3 МГц | ||
Каротк?я | 100 м — 10 м | 3 МГц — 30 МГц | ||
Ультракаротк?я | 10 м — 1 мм | 30 МГц — 300 ГГц | ||
?нфрачырвонае выпраменьванне | 1 мм — 780 нм | 300 ГГц — 429 ТГц | Выпраменьванне малекул ? атама? пры цеплавых ? электрычных уздзеяннях. | |
Бачнае выпраменьванне | 780—380 нм | 429 ТГц — 750 ТГц | ||
Ультраф?ялетавае выпраменьванне | 380 нм — 10 нм | 7,5×1014 Гц — 3×1016 Гц | Выпраменьванне атама? пад уплывам паскораных электрона?. | |
Рэнтгена?скае выпраменьванне | 10 нм — 5 пм | 3×1016ГЦ — 6×1019 Гц | Атамныя працэсы пры ?здзеянн? паскораных зараджаных часц?ц. | |
Гама-выпраменьванне | менш за 5 пм | больш за 6×1019 Гц | Ядзерныя ? касм?чныя працэсы, радыеакты?ны распад. |
Зноск?
Л?таратура
[прав?ць | прав?ць зыходн?к]- Электрамагн?тныя хвал? // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 18. Кн. 1: Дадатак: Шчытн?к? — Яя / Рэдкал.: Г. П. Пашко? ? ?нш. — Мн. : БелЭн, 2004. — Т. 18. Кн. 1. С. 88.
- Шкала электрамагн?тных хваль // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хв?няв?чы — Шчытн? / Рэдкал.: Г. П. Пашко? ? ?нш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. С. 419.
- Электрические колебания // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
- Горелик Г. С. Колебания и волны. 2 изд. М., 1959.
- Крауфорд Ф. Волны: Пер. с англ. 3 изд. М., 1984.
- Рабинович М. И., Трубецков Д. И. Введение в теорию колебаний и волн. 2 изд. М., 1992.
Спасылк?
[прав?ць | прав?ць зыходн?к]- Электромагнитные волны — артыкул з Ф?з?чнай энцыклапеды?